Pierwsze reakcje na wskaźnik spożycia alkoholu w Ameryce pojawiły się już na początku XIX wieku. W 1813 roku Towarzystwo Zwalczania Nietrzeźwości w Massachusetts [Massachusetts Society for the Sup- pression of Intemperance] zjednoczyło we wspólnej sprawie czterdzieści miejscowych organizacji. W 1826 roku powstało Amerykańskie Towarzystwo Trzeźwości [American Temperance Society – ATS] i natychmiast uznało się za potęgę, która skoordynowała ogólnonarodową kampanię przeciwko piciu raczej napojów spirytusowych niż napojów alkoholowych w ogóle. To, że ruch abstynencki płynął na fali rosnącego w narodzie niepokoju, pokazuje liczba zwerbowanych osób: w 1835 roku ATS liczyło już 1,5 miliona członków, co oznacza jedną na pięć osób spośród populacji dorosłych, wolnych Amerykanów. Przywództwo objęli duchowni, w ruch zaangażowali się lekarze, lecz ATS była organizacją świecką o mocnej bazie społecznej. Spożycie 18 litrów alkoholu na głowę miało wywołać szeroką reakcję oddolną. Lata trzydzieste XIX wieku były świadkami narodzin idei głoszącej, że wstrzemięźliwość wymaga od swych zwolenników rezygnacji ze wszystkich napojów alkoholowych, a nie tylko napojów spirytusowych. Postawa ta zasłynęła jako „abstynencja”, ponieważ osoby, które podpisywały nowe zobowiązanie się do „całkowitego” powstrzymywania się od spożycia napojów alkoholowych, poprzedzały swoje nazwiska literą „T” (od ang. teetotalicum – całkowita abstynencja). ATS zmieniło swoją nazwę na American Temperance Union. U schyłku lat trzydziestych XIX wieku spory w sprawie tego, czy ruch antyalkoholowy powinien wymagać całkowitej, czy też tylko częściowej abstynencji, doprowadziły do rozłamu.