Nie uczynił żadnej wyraźnej uwagi na temat jej uczuć czy wartości życia. Zamiast tego pozornie zmienił temat, ale zapytał o wizytę u terapeuty u kogoś, kto prawdopodobnie potrafi jej coś poradzić na poczucie bezsensu. W parze z założeniem, że mężczyźni mają skłonność do większej bezpośredniości niż kobiety, idzie przekonanie, że mężczyźni bardziej skupiają się na informacji, […]

Taką właśnie niebezpośredniość zaobserwowała lingwistka Nancy Ainsworth-Vaughn w badaniach nad rozmowami lekarzy z pacjentami. Jako przykład tego, że lekarz zmienia temat, nie otrzymawszy wyraźnej zgody pacjenta, Ainsworth- -Vaughn przedstawia nagraną rozmowę, w której pacjentka dała wyraz tak skrajnej rozpaczy, że zastanawiała się głośno, czy warto żyć. Lekarz zareagował, pytając o wizytę u terapeuty: [Pacjentka skarżyła się […]

Wie, że jej współpracownicy zauważyli i zareagowali na jej gniew nie dlatego, że tak jej powiedzieli, ale dlatego, że się z nią droczą jest to niebezpośredni sposób przyznania się, że skoro doprowadzili ją do łez, to posunęli się za daleko. Postrzega ich jako wrażliwych nie dlatego, że mówią, że im na niej zależy, ale dlatego, […]

Inny list od czytelnika prowadzi do tego samego wniosku. Napisała go kustosz prywatnej galerii sztuki kobieta zależna od trzech młodych mężczyzn, którzy mieli ustawiać dzieła sztuki zgodnie z jej wizją wystawy. Wyjaśniając, jak nauczyła się z nimi współpracować, pisała: „Zwykle kiedy rzeczywiście ktoś mi dokuczy, po prostu wychodzę, ronię w samotności kilka łez i wracam, jakby […]