Coraz więcej kobiet opuszcza świat korporacji (częściej niż mężczyźni) i albo zakłada własne, niezależne firmy, albo zaczyna robić coś zupełnie innego. (Na przykład przeprowadzone w 1993 roku badania nad osobami, które w ciągu ostatnich dziesięciu lat otrzymały tytuł magistra zarządzania na Stanford University, wykazały, że duże korporacje w celu założenia własnych firm opuściło 22 procent […]

Niewielu z nich pracowało w jej biurze. W końcu kobieta przebrnęła przez to doświadczenie i nie pozwoliła, by zatruło jej ono codzienne stosunki w pracy. Gdyby w podobnym seminarium wzięli udział jej bezpośredni współpracownicy, mogłoby się ono okazać o wiele bardziej destruktywne. Najgorsze jest to, że taki smutny efekt dotyczył przedsięwzięcia, które w zamierzeniu miało pomagać. […]

Niektórzy boją się, że umieszczanie ludzi w dwóch kategoriach przez mówienie o „kobietach” i „mężczyznach” może wbić między nas klin i jeszcze bardziej nas spolaryzować. To poważna obawa. Znam przynajmniej jeden taki przypadek. Pewna kierowniczka w dużej firmie księgowej cieszyła się tak dobrą opinią, że została wysłana na tygodniowe seminarium szkoleniowe dla kadry licznych filii […]

Istnieje jednak wielu autorów czy klientów firm, którzy też czuliby się pewniej w obliczu mniej zdecydowanego, nie przytłaczającego stylu rozmówcy. Wiele kobiet z całą pewnością czułoby się urażonych, gdyby ktoś zwracał się do ich gospodarza lub jakiegokolwiek innego mężczyzny zamiast do nich. Firmy hołdujące jednolitemu modelowi „dobrego” pracownika będą miały personel dobrze przygotowany do rozmów […]