Każda z nas musiała podjąć decyzję na temat włosów, ubrania, makijażu i innych dodatków, a każda z tych decyzji miała jakieś znaczenie. Każdy możliwy do wybrania przez nas styl był nacechowany. Oczywiście mężczyźni w naszej grupie też musieli podjąć decyzje, lecz ich wybór niósł ze sobą o wiele mniej znaczenia. Mężczyźni mogli wybrać style nacechowane, lecz nie musieli tego robić, i w tej grupie tak właśnie było. W przeciwieństwie do kobiet mieli możliwość bycia nienacechowanymi.
Przyjrzałam się ubraniom mężczyzn. Mogłabym zobaczyć kowbojską koszulę z aksamitką zamiast krawata, trzyczęściowy garnitur albo hipisa z naszyjnikiem i w dżinsach. Nikt się jednak tak nie ubrał. Wszystkich ośmiu mężczyzn miało na sobie brązowe lub granatowe spodnie i neutralne koszule w jasnych kolorach. Żaden z nich nie włożył sandałów czy wysokich butów. Ich obuwie było ciemne, wygodne i płaskie. Krótko mówiąc, nienacechowane. Chociaż żaden z mężczyzn nie miał makijażu, nie można było powiedzieć, że żaden z nich nie miał makijażu w takim samym sensie, w jakim powiedziałoby się to o kobiecie. U mężczyzn brak makijażu jest nienacechowany.
Zapytałam samą siebie, jaki nienacechowany styl mogłyby przyjąć kobiety. Odpowiedź brzmiała: żaden. Nie istnieje nienacechowana kobieta.