Laurie Heatherington oraz jej współpracownicy zlecili grupie studentów pytanie setek świeżo upieczonych studentów o prognozę przebiegu pierwszego roku studiów na podstawie swoich przewidywanych ocen. W niektórych przypadkach prognozy były anonimowe pisemne odpowiedzi wkładano do kopert. W innych odpowiedzi były udzielane publicznie: albo ustnie eksperymentatorowi, albo na kartce, którą eksperymentator natychmiast odczytywał. Badacze odkryli, że kobiety pizewidywały dla siebie niższe oceny niż mężczyźni lecz tylko wtedy, kiedy udzielały odpowiedzi publicznie. Anonimowe przewidywania studentek nie różniły się od przewidywań studentów, podobnie jak rzeczywiste oceny otrzymywane w ciągu roku. Innymi słowy, słabsze prognozy nie świadczyły o braku pewności siebie, lecz o niechęci ujawnienia odczuwanego stopnia pewności siebie. Ci sami badacze przeprowadzili drugi eksperyment nakierowany na typowe dla kobiet utrzymywanie równowagi między interesami własnymi i osoby, z którą rozmawiają. W połowie przypadków eksperymentatorzy wyjawili studentom, z którymi rozmawiali, swoje własne przeciętne ocen, które jakoby uzyskiwali i które były stosunkowo niskie. I oto kiedy studentki sądziły, że rozmawiają z kimś, kto ma niskie oceny, obniżały swoje przewidywane stopnie. Na przewidywania studentów natomiast nie wpływało to, czy eksperymentator twierdził, że miał niskie oceny czy też nie.