Pierwszy z tych pomysłowych eksperymentów uwypukla fakt, że społeczny zakaz sprawiania wrażenia chwalipięty może powodować, iż kobiety wychodzą na mniej pewne siebie, niż są w rzeczywistości. Z kolei druga seria badań wykazuje, że częściowym powodem ukrywania przez wiele kobiet pewności siebie jest dostosowywanie się do rozmówcy. Innymi słowy, uzależniają swe wypowiedzi od tego, jak mogą one wpłynąć na jego uczucia. Być może w kulturowym zakazie przechwalania się przez kobiety jest coś szczególnie amerykańskiego, charakterystycznego dla białych członków klasy średniej. Osoby zajmujące się zdumiewającą zmianą w przedstawianiu przez dziewczęta własnych talentów i przewidywań podczas kluczowego okresu ich życia, pod koniec szkoły podstawowej, zauważyły, że takie zachowanie nie jest tak rozpowszechnione czy tak silne wśród czarnych amerykańskich nastolatek. Według antropologa Thomasa Kochmana rozprawianie o własnych osiągnięciach może być cenionym źródłem humoru dla członków grupy kulturowej określanej przez niego jako „społeczni czarni”, co ilustrują szeroko reklamowane pochwalne wypowiedzi na własny temat afroamerykańskiego zawodowego boksera Muhammada Alego. W każdej jednak kulturze istnieją rozróżnienia niezauważalne dla osób postronnych. Kochman zestawia możliwe do przyjęcia afroamerykańskie przechwałki z wynoszeniem się nad innych, które ta sama społeczność określa negatywnie jako „bufonadę”.