W tym kontekście łatwo dostrzec, jak bardzo przemawiała do Williama okazja podsunięcia Deirdre sugestii ulepszających jej referat. Krytyka sprawiła mu prawdopodobnie przyjemność, ponieważ stawiała go na pozycji fachowca, osoby dysponującej wskazówkami niczym nauczyciel względem ucznia. William tak dobrze się czuł w tej roli, że kiedy następnym razem oboje znów występowali na konferencji, skomplemen- tował nawet Deirdre że wzięła sobie do serca udzieloną jej lekcję. „Tym razem poszło ci o wiele lepiej” uspokajał ją. Przykład ten pokazuje też, że style typowe dla kobiet i mężczyzn, chociaż same w sobie równie logiczne i uzasadnione, często stawiają w niekorzystnej sytuacji kobiety rozmawiające z mężczyznami. Jeśli jedna osoba usiłuje zachować równość rozmówców i stara się o zachowanie twarzy drugiej strony, a druga osoba chce utrzymać wyższą pozycję, to osoba zabiegająca o wyższą pozycję prawdopodobnie ją zajmie i przydzieli niższą pozycję osobie, która nie czyniła żadnych wysiłków, by się na niej nie znaleźć. Fakt, że kobiety często biorą na siebie rolę osoby szukającej rady, wzmacnia oczekiwanie innych, że taką rolę przyjmą.