Szklanka zwykłej wody znajdują się na stoliku, który stanowi część kręgu. „Sponsor” przyjęcia napełnia szklankę (około 300 mg) stojącą na stole, odwraca się i staje przed kolejnymi osobami, którym składa życzenia, kiwa głową i wznosi szklankę. Osoba, do której ten gest jest skierowany, uśmiecha się i kiwa głową, nie wstając z miejsca; „sponsor” wznosi toast okrzykiem „Na zdrowie!” albo „Wasze zdrowie!”, wypija pół szklanki jednym szybkim haustem i podaje ją osobie, na cześć której wzniesiono toast, a która następnie powtarza ten gest jednym łykiem wypija resztę. Kiedy „sponsor” wraca na swoje miejsce, osoba przyjmująca toast podchodzi do stołu, aby ponownie napełnić szklankę i powtórzyć cały rytuał… Heath opisał dalszy przebieg przyjęcia: Po dwóch czy trzech godzinach dość swobodnego i przyjaznego obcowania ludziom zaczynają nabrzmiewać wargi i zapadają między nimi coraz dłuższe chwile milczenia. W czwartej godzinie nie słychać już żadnych rozmów; wiele osób wpatruje się niemo w ziemię, ożywiając się jedynie w chwili wznoszenia toastów, zaś tych nielicznych, którzy zapadli w sen lub „odpadli”, zostawia się w spokoju. Skoro już kapela lub gitarzysta zaczną grać, muzyka trwa bez końca, potem grają inni, kiedy poszczególni gracze opadają z sił.