Komisja zaleciła, aby zakazano praktyk wypłacania robotnikom należności w szynkach lub innych miejscach, gdzie prowadzi się sprzedaż napojów alkoholowych. Wypłatę mieli otrzymywać w przerwie śniadaniowej lub tuż przed, tak aby żona mogła zrobić zakupy, nim mąż roztrwoni całą tygodniówkę. Należało zmniejszyć opłaty celne pobierane od herbaty, kawy i cukru. Kładziono również nacisk na konieczność stworzenia alternatywnych atrakcji, które mogłyby konkurować z pubem, a to poprzez: Założenie, przy wspólnej pomocy rządu oraz władz lokalnych i mieszkańców, publicznych deptaków i ogrodów oraz boisk do ćwiczeń sportowych i zdrowotnych na świeżym powietrzu, w bezpośrednim sąsiedztwie każdego miasta, dostosowanych rozmiarem do liczby jego mieszkańców; oraz dzielnicowych i parafialnych bibliotek, muzeów i czytelni, dostępnych po najniższych cenach, tak aby każdy mógł z nich korzystać bez względu na pogodę i o każdej porze; z kategorycznym zakazem podawania wszelkich napojów alkoholowych w tych miejscach, czy to w lokalach, czy na świeżym powietrzu. Na końcu listy „natychmiastowych środków zaradczych” Buckinghama znalazło się wezwanie do publicznej edukacji: Krajowy system edukacji […] powinien zawierać jako zasadniczy element nauki oferowanej każdemu dziecku w królestwie dokładną informację dotyczącą trującej i niezmiennie szkodliwej natury napojów alkoholowych spożywanych w każdej postaci.