Zanim prześledzimy procesy, które mogą mitologizować alkohol, zbadajmy, jakie miejsce znalazła dla siebie ta używka w obrzędach chrześcijańskich. Jezus dokonał swego pierwszego cudu podczas wesela w Kanie Galilejskiej 0 2, 9-11). Zawartość „sześciu stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń” została zamieniona w wino. A było to wino znakomite: A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Mówi się, że dzięki tej przemianie Jezus „objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie”. A wino było przedniej jakości. Opisując późniejsze wydarzenia z życia Jezusa, Mateusz przedstawia opis Ostatniej Wieczerzy (Mt 26, 26-29): A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”. Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: „Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego”.